marjanmoghadamzadegan

علائم آرتروز زانو در زنان چیست؟ چنانچه درگیر درد زانو هستید حتما می‌خواهید جواب این سوال مهم را داشته باشید. دانستن جواب این سوال کمک زیادی به شما در یافتن بیماری خود خواهد کرد. چنانچه این مقاله کمک کننده نبود می‌توانید با پشتیبانی طب لاین شاپ ارتباط برقرار کرده و سوالات خود را بپرسید.

زانو درد می‌تواند ناشی از چندین بیماری باشد و لزوماً آرتروز نباشد. همچنین با علائم مختلفی نیز بروز می‌کند که در ادامه به بررسی این علائم می‌پردازیم. 

اختلالات التهابی مختلف می‌توانند بر مفصل زانو تأثیر بگذارند و نشانه‌ای از بروز آرتروز باشند که در ادامه به تعدادی از این اختلالات اشاره خواهیم کرد. 

این بیماری شامل درد ناگهانی در یک مفصل در یک زمان، مانند شست پا یا مچ پا است که می‌تواند چندین روز طول بکشد. عوامل خطر شامل رژیم غذایی سرشار از پورین )موجود در برخی غذاهای دریایی و گوشت قرمز(  و چاقی است. 

این بیماری به دلیل عفونت باکتریایی، قارچی یا ویروسی است که به مفاصل شما سرایت می‌کند. آرتریت عفونی ممکن است شامل اشکال در حرکت مفاصل، لرز، تب و مفاصل دردناک و متورم باشد. آرتریت واکنشی زمانی اتفاق می‌افتد که مفاصل شما به عفونت در جای دیگری از بدن مانند عفونت مثانه یا واژن، کلامیدیا یا یک حشره معده مانند سالمونلا واکنش نشان می‌دهند.

این بیماری نوع متفاوتی از آرتریت است که افراد کمتر از 16سال را مبتلا می‌کند. این بیماری معمولاً یک اختلال خود ایمنی است. به این معنی که سیستم ایمنی به مفاصل و بافت‌های سالم حمله می‌کند. علائم JA  مشابه OA است و شامل درد مفاصل، سفتی و تورم است. برخی از انواع JA فقط روی پوست یا سایر اندام‌ها تأثیر می‌گذارد.

این بیماری در برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس (یک بیماری پوستی که باعث خارش، لکه‌های ضخیم قرمز رنگ پوست و فلس‌های نقره‌ای می‌شود) بروز می‌کند و یکی از نشانه‌های آرتروز در زنان است. 

این بیماری خودایمنی معمولاً در مفاصل کوچک مانند انگشتان دست شروع می‌شود. سپس به مفاصل بزرگ مانند باسن و زانو پیشرفت می‌کند. با گذشت زمان، RA به استخوان و غضروف مفاصل آسیب می‌رساند که باعث کاهش تحرک، تغییر شکل و درد می‌شود. این بیماری معمولاً در سنین 35 تا 60 سالگی ظاهر می‌شود. 

علائم آرتریت زانو شامل درد مفصل زانو، تورم و سفتی است. گاهی اوقات این موارد منجر به کاهش فعالیت و ضعف عضلانی می‌شود. ضعیف شدن عضلات می‌تواند منجر به بی‌ثباتی و کاهش توانایی کنترل زانو شود و توانایی شرکت در فعالیت‌های لذت بخش را محدودتر کند. مفصل زانو ممکن است دچار کیست، خار استخوانی یا از دست دادن غضروف شود. عدم وجود غضروف باعث اصطکاک و باریک شدن فضای مفصل می‌شود. 

علائم آرتریت التهابی در زانو می‌تواند متفاوت باشد. در آرتریت روماتوئید، درد زانو معمولاً پس از دوره‌های استراحت و عدم تحرک با سفت شدن مفاصل بدتر می‌شود. در برخی موارد ممکن است درد، تورم، قرمزی و گرما را به خصوص در صبح تجربه کنند.

علائم آرتروز زانو در زنان متفاوت است که در ادامه به تعدادی از مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد تا بتوانید این مشکل را بهتر شناسایی کنید. 

• زانو درد

درد در این ناحیه در هنگام بروز آرتروز بسیار شایع بوده و 6 ماه نیز ادامه دارد. در هنگامی که به زانو فشار بیاید این درد شدیدتر نیز خواهد شد. بنابراین بهتر است مواردی مانند راه رفتن در مسافت‌های طولانی، نشستن روی پاهای ضربدری، بالا رفتن و پایین رفتن از پله ها، پیاده روی، نشستن طولانی مدت در ماشین را انجام ندهید زیرا درد زانوی شما را بیشتر می‌کند. 

• یخ زدگی و سفتی در زانو

ممکن است زمانی که از خواب بیمار می‌شوید متوجه سفت شدن زانوی خود شدید که این حالت تا نیم ساعت به طول می‌انجامد. این موضوع باعث می‌شود تا زانو دچار یخ زدگی شده و منقبض شود. به این ترتیب توان حرکت زانو به مقدار زیادی کاهش می‌یابد. 

• وجود صدا حین حرکت 

ممکن است هنگام حرکت کردن صدایی از زانوی شما بلند شود که شبیه ترک خوردن است و این مورد یکی از علائم بروز آرتروز زانو در زمان است. 

• بدشکلی‌های زانو

یکی دیگر از نشانه‌های این مشکل، بزرگ شدن غیر معمول زانو است . 

• التهاب  

تورم زانو از علائم شایع آرتروز است و نشان می‌دهد که اختلال به مرحله حاد و وخیم خود رسیده است. 

احتمال آرتریت با سابقه خانوادگی و افزایش سن بیشتر می‌شود. بیمارانی که اضافه وزن دارند و کسانی که به مفصل زانوشان ضربه خورده است نیز ممکن است ساییدگی زودرس غضروف را تجربه کنند. سن یکی از شایع‌ترین عوامل خطر برای آرتروز است اما عوامل دیگری ممکن است بر علائم آرتروز زانو در زنان تأثیر بگذارد، مانند: 

 بزرگسالان جوانی که ورزش‌هایی مانند فوتبال،‌هاکی، راگبی انجام می‌دهند، بیشتر از سایرین به آسیب‌های مفصلی مبتلا می‌شوند و خطر ابتلا به آرترور را افزایش می‌دهند. بیش از 80 درصد از بازیکنان فوتبال در ایالات متحده که آسیب زانو داشتند، 10 تا 30 سال بعد دچار آرتروز شدند. 

 یکی از اعضای خانواده مبتلا به آرتروز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. 

ضربه به مفاصل می‌تواند خطر آرتروز را افزایش دهد. فعالیت بدنی مکرر روی مفصل آسیب دیده می‌تواند علائم را بدتر کند. تحقیقات نشان داده است که نزدیک به 50 درصد از بزرگسالان جوانی که در رباط متقاطع قدامی‌(ACL) یا منیسک دچار آسیب دیدگی زانو می‌شوند، طی 10 تا 20 سال دچار آرتروز می‌شوند. 

ایجاد چاقی در نوجوانی می‌تواند بر مفاصل فشار وارد کند و خطر ابتلا به آرتروز را در مچ پا و زانو افزایش دهد. 

برخی از عوامل خطر ابتلا به آرتروز، مانند ژنتیک، غیر قابل تغییر هستند. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به آرتروز زانو زودرس انجام دهید. به‌عنوان مثال، در اینجا چند راه برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به علائم آرتروز زانو در زنان و جلوگیری از آن آورده شده است: 

این مسئله ممکن است همیشه امکان‌پذیر نباشد اما انجام اقداماتی برای محافظت از مفاصل ممکن است خطر ابتلا به علائم آرتروز زانو را کاهش دهد. به‌عنوان مثال، اگر ورزش می‌کنید، تجهیزات مناسب را به درستی بپوشید. اگر آسیب دیدید از مفاصل خود مراقبت کنید تا از بدتر شدن آسیب مفاصل جلوگیری کنید. 

توصیه می‌شود که به طور متوسط به مدت 150 دقیقه در هفته (به عنوان مثال، 30 دقیقه در روز، پنج روز در هفته) ورزش کنید. فعالیت بدنی به چابکی مفاصل، تثبیت لگن و زانوها و تقویت عضلات و کاهش علائم آرتروز زانو کمک می‌کند. 

کاهش وزن اضافی به کاهش فشار مفاصل کمک می‌کند و ممکن است التهاب و علائم آرتروز زانو را کاهش دهد. اضافه وزن به باسن و زانوهای شما فشار می‌افزاید. بافت چربی همچنین تعداد سیتوکین‌ها یا پروتئین‌هایی که التهاب ایجاد می‌کنند را در بدن شما افزایش می‌دهد. سیتوکین‌ها ممکن است غضروف را تحت تاثیر قرار دهند و خطر آسیب بافتی در مفاصل شما را بیشتر کنند. 

قند خون بالا کنترل نشده ممکن است باعث افزایش التهاب و تعداد مولکول‌هایی شود که باعث سفتی مفاصل می‌شوند. 

همیشه باید قبل از برنامه‌ریزی جراحی ببینید که آیا درمان‌های غیر جراحی برای کاهش درد موثر هستند یا خیر. گاهی اوقات اجتناب از برخی فعالیت‌ها، فعال بودن یا استفاده از وسایل کمکی می‌تواند به محدود کردن اختلالات روزانه ناشی از درد کمک کند. 

 

به زمانی که درد شما تشدید می‌شود یا زانوهایتان احساس تورم بیشتری می‌کنند توجه کنید تا ببینید آیا ارتباطی بین درد و فعالیت‌های خاص وجود دارد یا خیر. ممکن است بعد از سواری طولانی با ماشین متوجه سفتی یا درد شوید. 

سعی کنید در صورت امکان از این فعالیت‌ها اجتناب کنید یا تغییراتی را برای کاهش فشاری که به زانوهای خود وارد می‌کنید انجام دهید. برای مثال، اگر به یک سفر جاده‌ای می‌روید، هر چند وقت یک‌بار بایستید و حرکات کششی انجام دهید. 

 

ورزش می‌تواند به کاهش درد، علائم آرتروز زانو و حفظ قدرت مفاصل شما کمک کند. هنگامی‌که ورزش می‌کنید، از فعالیت‌های سنگین که برای زانوها سخت هستند، مانند دویدن یا تنیس، اجتناب کنید. در عوض، ورزش‌های کم‌ضرر مانند شنا یا دوچرخه‌سواری را امتحان کنید. شما همچنین می‌توانید با یک فیزیوتراپ روی تمرینات خاصی که زانوی آسیب دیده شما را هدف قرار می‌دهد کار کنید. 

 

عصا یا زانوبند طبی نیز ممکن است هنگام حرکت برای تقسیم وزن شما روی زانوی مبتلا به آرتروز مفید باشد. به همین دلیل استفاده از زانوبند زاپیامکس به دلیل دارا بودن همزمان ویژگی های زانوبند کشی و برقی می تواند طیف گسترده ای از زانو دردها را درمان کند.

داروهایی برای تسکین درد و علائم آرتروز زانو در زنان 

داروهای زیادی وجود دارند که می‌توانند به کاهش درد مفاصل ناشی از آرتریت و علائم آرتروز زانو در زنان کمک کنند. همیشه قبل از مصرف هر داروی جدیدی با پزشک خود صحبت کنید، زیرا ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند یا با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد. پزشک شما همچنین ممکن است یک گزینه یا دوز جایگزین را توصیه کند زیرا واکنش افراد مختلف به داروها متفاوت است. 

 

مسکن‌های بدون نسخه، غیر مخدر و داروهای ضد التهاب معمولاً اولین پیشنهادات جهت کاهش علائم آرتروز زانو هستند. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی یا NSAIDs نیز یک گزینه هستند. این داروها شامل ایبوپروفن و ناپروکسن هستند و بدون نسخه و با نسخه در دسترس هستند.

افراد مبتلا به بیماری‌های خاص باید در مصرف NSAID‌ها احتیاط کنند یا به‌طور کامل از آنها اجتناب کنند. استامینوفن یکی دیگر از داروهایی است که می‌تواند درد را تسکین دهد، به ویژه برای کسانی که نمی‌توانند NSAID‌های سنتی مصرف کنند. 

گاه گزینه‌های غیر جراحی ممکن است کارساز نباشند یا ممکن است با بدتر شدن آرتریت شما در طول زمان، کار خود را متوقف کنند. اگر متوجه شدید که درد و علائم آرتروز زانو علیرغم تغییر در شیوه زندگی شما افزایش یافته است، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که با پزشک خود در مورد جراحی تعویض مفصل زانو صحبت کنید.

هدف از جراحی تعویض کامل زانو بازگرداندن استقلال و کاهش درد و علائم آرتروز زانو است. همانطور که معمولاً تصور می‌شود خود زانو عملاً تعویض نمی‌شود. در عوض، یک ایمپلنت فلزی در انتهای استخوان ران و درشت نی قرار می‌گیرد. یک فاصله‌دهنده پلاستیکی صاف بین اجزا قرار می‌گیرد تا مانند غضروف‌های قبلی عمل کند. این وسیله، یک بالشتک جدید و صاف برای عملکرد مفصل ایجاد می‌کند و ممکن است درد را کاهش داده یا از بین ببرد. 

جمع‌بندی

علائم آرتروز زانو در زنان متفاوت است. در این مقاله به بررسی آن‌ها پرداختیم. به‌طور کلی، در فرد مبتلا به آرتروز زانو، سطوح نرمال و صاف مفصل زبر می‌شود و ممکن است باعث افزایش درد، سفتی و محدودیت حرکت شود. 

اگرچه در افراد مسن بیشتر شایع است اما بیماران جوانتر ممکن است به آرتریت پس از سانحه مبتلا شوند. این نوعی استئوآرتریت زودرس است که در نتیجه آسیب به رباط‌ها، غضروف یا استخوان در داخل یا اطراف مفصل ایجاد شود. این مسئله باعث بی‌ثباتی می‌شود که در نتیجه فرسودگی سطوح غضروف را افزایش می‌دهد.

آرتروز زانو علائم مختلفی دارد همچنین دارای روش‌های درمانی مختلفی است. روش‌های غیر جراحی، دارو و در نهایت جراحی از روش‌های درمانی آرتروز است که در این مقاله به آن‌ها اشاره کردیم. 

 

سوالات متداول 

اگر در یک زانو آرتروز داشته باشم، آیا در دیگری به آن مبتلا می‌شوم؟ 

اگر آرتروز برای شما تشخیص داده شده، به این معنی نیست که در زانوی مقابل دچار آرتروز خواهید شد. تنها حدود40 درصد از بیمارانی که آرتروز یک زانو دارند، در زانو دیگر نیز همین وضعیت را دارند. 

آرتریت زانو چگونه تشخیص داده می‌شود؟ 

تشخیص دقیق آرتریت زانو بر سه عنصر متکی است که شامل ارزیابی و معاینه فیزیکی توسط پزشک، اشعه ایکس یا سایر تصویربرداری‌های رادیولوژیکی و تست‌های آزمایشگاهی می‌شود. 

درمان آرتروز زانو چگونه است؟

شما می‌توانید از طریق روش‌هایی غیرجراحی و جراحی زانو، به درمان مشکل خود بپردازید. البته دقت داشته باشید که انتخاب نوع درمان کاملا به نظر پزشک شما بستگی دارد و لازم است قبل از اقدام حتما با وی مشورت کنید.